Categorie: Uncategorized

Ladder van bewustzijn…

‘’Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, die vernacht in de schaduw van de Almachtige’’

maar de hemel ging pas open, toen Zijn lichaam was gebroken…

Het is deze ‘ladder’ van bewustzijn, die Jakob in een visioen werd geopenbaard, die ieder van ons moet beklimmen voordat we die stille geheime plek van de Allerhoogste kunnen betreden, en kunnen ervaren dat we ons in het exacte middelpunt van al het geschapene bevinden, één zijn met al het zichtbare en onzichtbare, in de Alomtegenwoordigheid verkeren en ertoe behoren. In Jakobs visioen werd hem getoond dat de ladder van de aarde tot de hemel reikt. Hij zag de engelen van God de ladder afdalen en beklimmen – Gods denkbeelden van Geest neerdalen tot vorm en weer opstijgen. Dezelfde openbaring kreeg Jezus toen ‘’de hemel zich voor hem opende’’ en hij de wonderbaarlijke wet van manifestatie zag, waardoor in de goddelijke Geest opgevatte ideeën tot uitdrukking komen en zich als vorm manifesteren.

Uit : De Meesters van het Verre Oosten

piet

In een zachte bries…

De stille, zachte stem diep in onze eigen ziel…

‘’(…) Jezus onthulde vaak zijn persoonlijk contact met de Vader. Zie hoe Hij constant bewust contact hield met de God in zichzelf. Zie hoe Hij met Hem sprak alsof Hij persoonlijk aanwezig was. Zie hoe machtig deze geheime innerlijke band Hem maakte. Hij begreep dat God niet spreekt in vuur, aardbeving of storm, maar middels de stille, zachte stem – de stille, zachte stem diep in onze eigen ziel.’’

Uit : De Meesters van het Verre Oosten

piet

Van de koele meren des doods…

Hoe het Hedwig verder vergaat wordt prachtig beschreven : ‘Zij was in waarheid wonderbaar gelukkig, ondanks moeheid, niet licht te onderdrukken korzeligheid en sombere buien’. (…)

De uiteindelijke overwinning gloort : ‘Haar leven verliep gelijkmatig en stoorloos tot het einde, in kalme helderheid. De schone dromen, die zij in haar dagboek beschreef, herhaalden zich en spreidden glans ook over haar dagen. Zij wist telkenmale stelliger dat het waren de eerste schemer-lichtingen van een langzaam nader-trekkend hoger en klaarder bestaan.

Terwijl de vreugde in dit leven niettemin gestadig fijner en intenser werd. Toen kreeg zij in een guur herfstgetij longontsteking en bezweek in tien dagen tijds. Zolang haar geest zich helder uitte, waren het uitingen van tevredenheid en dankbaarheid’. ..

”Van de koele meren des doods”, Frederik van Eeden, p. 314)

piet

Evidence en evidentiegevoel in de psychiatrie…

Immers, alleen een ‘meditatief leven’ of het ‘bid zonder ophouden’ kan het denken volledig tot rust brengen en dan… pas dan is de sprong, de trancendentie mogelijk naar evidentie, wat ‘niet beredeneerde zekerheid’ betekent volgens het ‘Groot woordenboek der Nederlandse taal’.

Last but not least, we zijn dan echt bezig met een ‘evidence-based psychiatry’ in de geest van een onzer roemruchte voorvaderen, de psychiater Rümke, die daaronder verstaat: ‘het met evidentiegevoel beleven van innerlijke structuursamenhangen’.

piet

Venus…

De diepste duisternis is vlak voor zonsopkomst, maar daar is de ‘blinkende morgenster’ = de planeet Venus, die de zon aankondigt.

In het laatste bijbelboek ‘Openbaringen’ 22 : 16 staat : ”Ik Jezus heb mijn Engel gezonden, om ulieden deze dingen te getuigen in de gemeenten. Ik ben de wortel en het geslacht van David, de ‘blinkende morgenster’.

piet

Ik ben de Alpha en de Omega. de Levende…

Ik heb de dood en het dodenrijk overwonnen…

Tussen de lampen stond Iemand Die er uitzag als de Mensenzoon. Hij droeg een lang kleed, dat tot op Zijn voeten hing en had een gouden band om Zijn borst. Zijn haar was zo wit als wol, zelfs zo wit als sneeuw en Zijn ogen schitterden als vuur. Zijn voeten glansden als gesmolten brons en Hij had een stem als een donderende waterval. In zijn rechterhand hield Hij zeven sterren; uit Zijn mond kwam een scherp, tweesnijdend zwaard en Zijn gezicht straalde en schitterde als de felle zon.

Toen ik Hem zag, viel ik als dood voor Hem neer. Maar Hij legde Zijn rechter hand op mij en zei: ”Wees niet bang. Ik ben de eerste en de laatste. Ik ben de Levende. Ik ben dood geweest, maar nu leef Ik voor altijd en eeuwig. Ik heb de dood en het dodenrijk overwonnen.”

uit : Openbaring 1 : 13, 14, 15, 16 17, 18

piet

Ontdekking : ons Leven in Christus is een nooit-eindigende vreugde…

Return to the here-and-now, not doctrines, not spirituality, not even religion. But what is discoverable in the here and now by honestly looking at the here and now and being willing to re-examine your most basic assumptions and most cherished opinions. Discovering our Life in Christ is a never-ending joy. An age of awakening in the Kingdom of Heaven is upon us!

uit : ‘Non Dual Teachigs of the Bible’, Galen Sharp

piet

je Rode Zee…

”Je moet gaan tot aan de rand van het water – je Rode Zee – en het wonder aan Mij overlaten : ‘de wateren zullen worden gescheiden, je zult gaan door het midden der zee, op het droge. Ik, je Heer heb het je gezegd’. ” ( uit : ‘Jezus Spreekt’ )

piet

the veil, between the ‘Holy of Holies’ and the ‘sanctuary’ in the old temple was torn apart…

Het voorhangsel tussen het ‘heilige’ en het ‘Heilige der Heilige’ scheurde van boven naar beneden…

”When Jesus was crucified the big, thick, heavy curtain, the veil, between the ‘Holy of Holies’ and the ‘sanctuary’ in the old temple was torn apart. Two cherubs were pictured on it representing the veil of flesh, dualistic thought which is barring the way to the ‘Holy of Holies’.”

Toen Jesus werd gekruisigd scheurde het grote, dikke, zware gordijn, het voorhangsel, tussen het ‘Heilige der heilige’ en het ‘heilige’ in de oude tempel. Twee cherubijnen waren er op afgebeeld voorstellend het voorhangsel van vleselijke, dualistische gedachte welke de weg verspert naar het ‘Heilige der heilige’.

Het voorhangsel scheurde van boven naar beneden >>> de weg naar God werd opnieuw geopend

piet

Ontwaakt gij die slaapt…

Nu is het woord ‘moeder’ nauw verwant met ‘moer’ van het Griekse ‘moros’, dat zwart betekent!

Dat wijst op het duistere aspect dat eveneens in het moederbegrip zit opgesloten.

Veelbetekenend in dit opzicht is een spreuk van Joost van den Vondel: ‘Gelukkig is het land waar het kind zijn moer verbrandt!’

Door het moer te verbranden kunnen daaruit vruchtbare akkers worden geschapen.

Al deze zaken attenderen op de aanwezigheid van het zwarte en het daarmee verbonden kwaad in de schepping…

We weten dat het kwade een sterk aanzuigend vermogen heeft, we kennen zijn aantrekkingskracht vanuit de wereld en uit het moeras van ons onbewuste. Toch is aan ons de mogelijkheid en de opdracht gegeven om te ontwaken uit de onbewuste staat waardoor alle duistere plaatsen worden verlicht.

uit : ‘Van Neurose naar Heelheid’, Piet Stuitje